Το εργαστήριο Μηχανών Εσωτερικής Καύσης και Τεχνολογίας Αυτοκινήτου της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής & Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.) ασχολείται με όλη την τεχνολογία και εξέλιξη των σημερινών κινητήρων εσωτερικής καύσεως και της βασικότερης πλατφόρμας που τις χρησιμοποιεί, τα αυτοκίνητα.
Το εργαστήριο χωρίζεται σε δύο (2) κλάδους:
α. Κινητήρων (Α' επίπεδο) / (Β' επίπεδο)
β. Αυτοκινήτων (Α' επίπεδο)
Η αρχική θεωρητική γνώση για εμβάθυνση στα παραπάνω δύο θέματα περιέχει:
- Μηχανική
- Αντοχή υλικών
- Στοιχεία μηχανών
- Θερμοδυναμική
- Τεχνολογία υλικών
1. Πρώτο επίπεδο
Ο κύριος στόχος του εργαστηρίου είναι να πετύχει να εκπαιδεύσει τους μελλοντικούς μηχανικούς Τ.Ε. στα σύγχρονα συστήματα τεχνολογίας κινητήρων και αυτοκινήτων. Για να γίνει αυτό οι εκπαιδευόμενοι θα πρέπει να ερευνήσουν/αναζητήσουν για όλες τις πιθανές πληροφορίες. Στον παρόν ιστοχώρο δίνεται μια πρώτη πηγή πληροφοριών η οποία μπορεί να επεκταθεί από τους εκπαιδευόμενους. Οι πρώτες πηγές είναι τα περιοδικά ειδικής δημοσιογραφίας για την τεχνολογία και την εξέλιξη των κινητήρων και των αυτοκινήτων, όπως τα ακόλουθα:
- 4 τροχοί
- Auto Express
- Car & Driver
- Car
- Auto Motor und Sport
- Drive
Επίσης υπάρχουν και τα περιοδικά της πολύ εξειδικευμένης δημοσιογραφίας:
- R & D
- Ignition
Οι παραπάνω πηγές είναι το πρώτο βήμα ώστε να προκληθεί το ενδιαφέρον στους μαθητευόμενους και να αρχίσει κάποια ενασχόληση για το αντικείμενο, όπως θα ζητούσε κάποιος από αυτούς (Μιχάλης Ζώτος):
Τρία μαθήματα… (Περιοδικό Ignition 1, 11/2009)
Συντάκτης: Μιχάλης Ζώτος
Ας είχατε αφιερώσει, κύριοι καθηγητές, τα τρία πρώτα μαθήματα για να μας μιλήσετε σχετικά με πραγματικά σενάρια, γύρω από το μάθημά σας. Πως, για παράδειγμα, εκείνοι οι μηχανολόγοι στο τμήμα σχεδιασμού του μπλόκ των κινητήρων αντιμετώπισαν προβλήματα τοπικών υπερθερμάνσεων στη πρώτη σειρά πειραματικής παραγωγής, εκεί, στις διόδους του ψυκτικού υγρού στην γειτονιά της βαλβίδας εξαγωγής. Ας μας είχατε περιγράψει τον πανικό, τα χρήματα που χάθηκαν, τις χριστομπαναγίες του υπεύθυνου Chief Engineer επειδή η παραγωγή του αυτοκινήτου θα καθυστερούσε τουλάχιστον 3 μήνες γιατί έπρεπε να σχεδιαστούν πάλι τα μπλόκ, από την αρχή. Και μετά… Όταν θα έχετε όλο το αμφιθέατρο να κρέμεται από τα χείλη σας, πείτε μας τι μετρήσεις κάνατε, πως μοντελοποιήσατε το τι συμβαίνει εκεί, με μεταφορά θερμότητας, ρευστοδυναμικές, πιέσεις, ταχύτητες… Πείστε μας, ώστε να το καταλάβουμε και εμείς γιατί κάνα-δύο απλές εξισώσεις δεν ήταν αρκετές στο να περιγράψουν αυτά τα πραγματικά περίπλοκα φαινόμενα, που συνέβαιναν εκεί «μέσα». Πείτε μας τι ανακαλύψατε: «μα πως, γαμότο, μας είχε διαφύγει αυτό;;;». Τι συζητήσατε, μετά, με τους σχεδιαστές στο χυτήριο για να αλλάξετε τα σχέδια χωρίς ριζικές αλλαγές στα καλούπια. Πως ΔEN κάνατε τελικά αυτό που ήταν, από τεχνικής πλευράς, το «απολύτως σωστό», μια και το budget δεν το επέτρεπε.
Τρία τέτοια μαθήματα, όλα κι όλα. Η μόνη συνταγή για να γεμίσει το αμφιθέατρο από το τέταρτο και μετά! Τότε είναι που θα την αναγνωρίζαμε την ανάγκη για τα περίπλοκα μαθηματικά που θα επακολουθούσαν, θα παιδευόμαστε να μάθουμε κάτι όχι για να «περάσουμε» αλλά επειδή θα ξέραμε σε τι χρησιμεύει το συγκεκριμένο μαθησιακό εργαλείο.
Δεν χρειάζονται, κύριοι, συνελεύσεις και «κονδύλια» για να βρεις καμιά δεκαριά μεταχειρισμένα πιστόνια και να τα δώσεις στους φοιτητές, στο πρώτο μάθημα, για να τους κάνεις να αγαπήσουν ΟΛΑ τα μαθήματα μαζί! Αρκεί μόνο να ξεκινήσετε μία συζήτηση, μαζί τους. Ποιοι μπορεί να είναι οι περιορισμοί στον σχεδιασμό, ποιές νομίζουν ότι είναι οι συνθήκες λειτουργίας που καλούνται να αντιμετωπίσουν, ποιά υλικά είναι προτιμητέα, πως νομίζουν ότι παραμορφώνονται και με ποιας μορφής φορτία. Κι ακόμη, πόσο νομίζουν ότι κοστίζει το καθένα από αυτά και ποιά διάρκεια ζωής πρέπει να έχουν.
Έλλειψη φαντασίας είναι αυτό που σας λείπει, κύριοι - κατά τα άλλα, τίτλοι και γνώσει έχετε εν αφθονία. Πόση πραγματικά βαθειά σκέψη χρειάζεται για να γεμίσετε ένα αμφιθέατρο με όλους τους καθηγητές του τμήματος μηχανολόγων σε ένα καλωσόρισμα των νέων φοιτητών, στην αρχή του πρώτου έτους; Δώστε ένα παράδειγμα σαν αυτό που ανέφερα παραπάνω, με τα πιστόνια - και αφού αφήσετε τους «ερεθισμένους για γνώση» πιτσιρικάδες να σκεφτούν λίγο, προχωρήστε στο επόμενο βήμα: δείξτε τους ότι για αυτό το πιστονάκι χρειάζεται και η θερμοδυναμική και η ρευστομηχανική και η αντοχή υλικών ενώ είναι απαραίτητες οι γνώσεις για τις κατεργασίες, την οικονομική μελέτη, τις μετρήσεις, τα στοιχεία μηχανών κ.λ.π. Δώστε, μετά, τον λόγο σε καθηγητές από κάθε τμήμα να πουν στα παιδιά τι μπορούν να μάθουν μαζί τους ώστε να φτιάξουν αυτό το εξάρτημα. Απλά πράγματα, κύριοι! Έτσι απλά!
2. Δεύτερο επίπεδο
Τα άρθρα από τα περιοδικά δεν αναφέρονται σε εξειδικευμένες γνώσεις αλλά κάνουν μια πρώτη προσέγγιση στο αντικείμενο η οποια μπορεί να προκαλέσει κίνητρο κι ενδιαφέρον.
Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το κίνητρο και το ενδιαφέρον τότε συνεχίζεται η αναζήτηση για την εξειδικευμένη γνώση όπως η υπάρχουσα έρευνα με τα επιστημονικά άρθρα και συγγράμματα.
Η αναζήτηση επιστημονικών άρθρων ή εργασιών μπορεί να γίνει:
- στην βιβλιοθήκη εργασιών του εργαστηρίου
- στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Εργαστηρίου Μηχανικής Ρευστών και Στροβιλομηχανών
- στην ηλεκτρονική βιβλιοθήκη του Ευγενιδίου Ιδρύματος
- στις βιβλιοθήκες των πολυτεχνικών σχολών
- στο GoogleScholar για πρώτη και ελεύθερη αναζήτηση
- μόνο μέσα από το εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκονται οι εκάστοτε σπουδαστές και δίνει πρόσβαση στη βάση της Elsevier.
3. Τρίτο επίπεδο
Με τα δύο παραπάνω επίπεδα να έχουν εμπεδωθεί και αναλυθεί, ο εκπαιδευόμενος συνεχίζει την ενασχόλησή του με το αντικείμενο σε επίπεδο σχεδιασμού και δημιουργίας ενός κινητήρα ή ενός οχήματος από την αρχή.
Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει αρχικά σχέδια, πρώτη κατασκευή μοντέλων υπό κλίμακα, πρώτες δοκιμές του πρώτου μοντέλου (φόρμουλα) και έρευνα κι εξέλιξη σε αυτό μέχρι να αποφασιστεί με δοκιμές κι απόδειξη σωστής λειτουργίας η τελική του μορφή. Κατά τη διάρκεια του αρχικού σχεδιασμού και της παρατεταμένης έρευνας οι στόχοι μπορεί να είναι διαρκώς μεταβαλλόμενοι και το αρχικό θέμα του σχεδιασμού να αλλάξει τελείως ανάλογα με τις πραγματικές συνθήκες.
Τι είναι η έρευνα κι εξέλιξη;
Ακολουθεί ο ορισμός στα αγγλικά
Πηγή
Research and development, often called R&D, is a phrase that means different things in different applications. In the world of business, research and development is the phase in a product's life that might be considered the product's 'conception'. That is, basic science must exist to support the product's viability, and if the science is lacking, it must be discovered - this is considered the research phase. If the science exists, then turning it into a useful product is the development phase. Further terminology refinements might call it engineering to refine production so that the product can be made for a cost that appeals to consumers.
Research and development is an investment in a company's future - companies that do not spend sufficiently in R&D are often said to be 'eating the seed corn'; that is, when their current product lines become outdated and overtaken by their competitors, they will not have viable successors in the pipeline. So how much is reasonable to spend on research and development? That is highly dependent both on the technology area and how fast the market is moving. Two percent of company revenue, not profit, might be enough in a fairly sedate market, but to keep up in rapidly changing markets, companies should expect to spend fifteen percent or more in research and development just to keep up with the rest of the pack.