Πηγή
Τεχνικά στοιχεία και συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ
Article from 4T 129, 6/1981
Από την εποχή που παρουσιάστηκε η Λάντσια Στράτος, είχαμε να συναντήσουμε ένα τόσο ενδιαφέρον τεχνολογικά αυτοκίνητο. Παρά το γεγονός ότι χρειάζεται ακόμα πολύ καιρό για να μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματα αντοχής σ' έναν αγώνα σαν το Ακρόπολις, θεωρούμε τη συμμετοχή της Άουντι σαν μια από τις περισσότερο αξιόλογες στη φετινή διοργάνωση.
Φυσικά το πρώτο και πιο αξιόλογο τεχνικό στοιχείο, στην περίπτωση ετούτη, είναι η κίνηση και στους 4 τροχούς. Η πρώτη θέση του Μίκολα στο Σουηδικό απόδειξε πώς η μορφή αυτή μετάδοσης πράγματι «δουλεύει» σε καταστάσεις μειωμένης πρόσφυσης, όπως είναι το χιόνι ή ο πάγος. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε όμως πως τα πιο πάνω στοιχεία χαρακτηρίζουν ακριβώς το δικό μας αγώνα (Ράλλυ Ακρόπολις)! Απογοητεύοντας ίσως λίγο τους ενθουσιώδεις φίλους του υπερ-αυτοκινήτου —όπως συχνά το αποκαλούν—, θεωρούμε περισσότερο σημαντική την αξιοπιστία ενός Άμπαρθ 131 για παράδειγμα, παρά το γεγονός της κίνησης σ' όλους τους τροχούς. Όμως, η ομάδα είχε έρθει από νωρίς στην Ελλάδα, και τούτη τη στιγμή πρέπει να έχουν μια εντελώς συγκεκριμένη εικόνα για τις ανάγκες του αγώνα.
Αν ο αριθμός των κινητήριων τροχών είναι ο «μαγνήτης» στην ιστορία δημοσιότητας του αυτοκινήτου, ο κινητήρας του είναι ένα πραγματικό διαμάντι. Από 2144 κυβ. εκατοστά — 79,5x86.4 χιλιοστά διάμετρο/διαδρομή — και 5 κυλίνδρους τοποθετημένους στη σειρά, η μέγιστη ισχύς φτάνει τους 300 ίππους στις 6500 σ.α.λ. Πρωτεύοντα ρόλο σ' αυτό παίζει ο υπερσυμπιεστής που υπάρχει και που έχει κατασκευαστεί από την Κ.Κ.Κ., ενώ η τροφοδοσία γίνεται μέσω ενός συστήματος ψεκασμού Μπος. Υπάρχει βέβαια εκκεντροφόρος επικεφαλής και 2 βαλβίδες στον κύλινδρο, ενώ η μέγιστη ροπή φτάνει τα 42,8 χιλιογραμμόμετρα στις 3500 σ.α.λ., μέγεθος ιδιαίτερα σημαντικό για ένα αυτοκίνητο ράλλυ, και κάτι που θεωρούμε πως θα βοηθήσει πολύ το αυτοκίνητο στις αργές ειδικές, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την κίνηση σ' όλους τους τροχούς.
Σύμφωνα με τις γνώμες όσων γνώρισαν καλά το αυτοκίνητο, το μόνο σημείο στο οποίο φαίνεται να υστερεί από τους αντιπάλους του, είναι οι πολύ αργές και κλειστές φουρκέτες.
Το σύστημα μετάδοσης έχει 3 διαφορικά! το πρώτο βρίσκεται στο κέντρο και «διοχετεύει» την ισχύ σε ίσο ποσοστό μπροστά και πίσω. Το πίσω διαφορικό είναι «μπλοκέ» με ποσοστό εμπλοκής 75%, ενώ το εμπρός είναι εντελώς απλό —0% ποσοστό— και αυτό για να μπορεί εύκολα ο εσωτερικός τροχός να γυρίζει πιο γρήγορα από τον έξω. Το κιβώτιο έχει πέντε σχέσεις και το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου φτάνει τα 1000 κιλά.
Σύμφωνα με τις συμμετοχές που έχουμε στα χέρια μας τούτη τη στιγμή (ανεπίσημα χειρόγραφα στις 14/5/81), η ομάδα φέρνει 3 αυτοκίνητα με τους Μίκολα / Χερτζ, Μουτόν/ Λονς και Βίτμαν/ Νέστιγκερ σαν πληρώματα. Υπενθυμίζουμε εδώ πως η τελευταία φορά που ένα αυτοκίνητο με κίνηση και στους 4Τ νίκησε σε κάποιο σημαντικό γεγονός, ήταν το 1972, όταν το Τζιπ του Τζιν Χέντερσον νίκησε στο Πρες ον Ριγκάρντλες Ράλλυ στο Μίσιγκαν, έναν αγώνα που έχει πια σχεδόν περάσει στην αφάνεια.
