Έκδοση δρόμου (Auto Express 218, 9/1985)
Συντάκτης: Μ. ΦΟΥΣΚΑΡΗΣ
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ! Η πίστη μας στη British Leyland έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις!
Πηγή
«Good morning, Britain. This is Garry Davies and the time exactly 10.01». Η γνώριμη φωνή του Γκαρ Ντέιβις, ενός απ' τους πιο πετυχημένους ντισκ- τζόκεϋς στη Μ. Βρετανία, έσπαγε το μονότονο ήχο της βροχής, στο σχεδόν άδειο πάρκινγκ στο κέντρο του Μάντσεστερ.
Οι κινήσεις γίνονταν σχεδόν μηχανικά. Ένας τελευταίος έλεγχος στο φωτογραφικό εξοπλισμό, μετά η ζώνη ασφαλείας και τέλος το χέρι στο κλειδί. Την άλλη στιγμή, 93 καθαρόαιμα είχαν έρθει στη ζωή.
«Η κίνηση στους δρόμους του Λονδίνου δεν είναι ακόμα πολύ πυκνή, αλλά όσοι από σας προτιμάτε να μείνετε στο κρεβάτι αυτό το βροχερό Κυριακάτικο πρωινό, να 'στε σίγουροι ότι θα σας κρατήσουμε συντροφιά απ' το BBC-1 για τρεις ολόκληρες ώρες με όλα τ' αγαπημένα σας κομμάτια».
Στο πλαϊνό κάθισμα ο Κρις έδενε κι αυτός τη ζώνη ασφαλείας ενώ με το ελεύθερο χέρι του προσπαθούσε ν' ανάψει το πρώτο τσιγάρο της ημέρας. Η βροχή έμοιαζε να κόβει και γενικά ο καιρός έδειχνε ότι θα 'ταν λίγο καλύτερος απ' ό,τι την προηγούμενη μέρα, που είχαμε κάνει το ταξίδι Λονδίνο-Μάντσεστερ μέσα σε δυνατό κρύο και ομίχλη, που κατά διαστήματα γινόταν πολύ πυκνή. Σήμερα, όμως, θα είχαμε ένα γεμάτο πρόγραμμα, σε μία προσπάθεια να δούμε τι αξίζει πραγματικά το MG Μέτρο Τούρμπο.
Είναι κάπου 25 χρόνια από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε το Μίνι της Όστιν και ορισμένες εκδόσεις του παράγονται ακόμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αυτοκίνητο αυτό έχει περάσει στην Ιστορία σαν ένα απ' τα πιο σημαντικά που παρουσιάστηκαν ποτέ και το Μέτρο είναι μία προσπάθεια να συνεχιστεί η παράδοση (μόνο που τώρα ο συναγωνισμός είναι πολύ πιο σκληρός). Απ' την άλλη μεριά, το όνομα MG φέρνει στο νου μας αυτοκίνητα με σπορτίβ χαρακτήρα, χωρίς όμως να 'ναι απλησίαστα από πλευράς τιμής. Όσο για τη λέξη τούρμπο, εξακολουθεί να έχει μία ιδιαίτερη γοητεία, που βέβαια θ' αρχίσει να χάνεται στα επόμενα χρόνια, αφού η χρήση του τούρμπο γενικεύεται σιγά-σιγά. Καιρός, όμως, να εξετάσουμε το Μέτρο από πιο κοντά.
ΑΜΑΞΩΜΑ - ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
Οι εξωτερικές διαστάσεις του αυτοκινήτου είναι 3.40x1.56x1.36 (μήκος x πλάτος x ύψος), υπάρχει δηλαδή μία πολύ μικρή διαφορά στο πλάτος απ' τα απλά Μέτρο (1.56 αντί για 1.55). Η αλήθεια είναι ότι, βλέποντας το αυτοκίνητο απ' έξω, δεν σε προδιαθέτει ευνοϊκά όσον αφορά τους εσωτερικούς χώρους. Όπως, όμως, συνέβαινε και με τα παλιά Μίνι η εκμετάλλευση του χώρου είναι πολύ καλή και μπαίνοντας μέσα διαπιστώνει κανείς ότι υπάρχουν αρκετοί χώροι για τέσσερα άτομα (μαζί με τα πόδια τους!). Ο χώρος αποσκευών δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, η χωρητικότητά του όμως αυξάνει σημαντικά ρίχνοντας το πίσω κάθισμα, που χωρίζεται σε δύο μέρη. Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε την ύπαρξη της τρίτης πόρτας πίσω που βοηθάει στο φόρτωμα.
Εξωτερικά έχουμε μία σειρά από μικρές διαφορές που κάνουν το Μέτρο Τούρμπο να ξεχωρίζει απ' το απλό Μέτρο του γείτονα. Πρώτα απ' όλα, ένα μαύρο σπόιλερ μπροστά, που βοηθάει το αυτοκίνητο στις μεγάλες ταχύτητες, ενώ συγχρόνως του δίνει μία πιο σπορτίβ εμφάνιση, σε συνδυασμό βέβαια με τις μικρές προεκτάσεις των φτερών και τη λέξη turbo γραμμένη μάλλον διακριτικά χαμηλά στις πόρτες. Τα λάστιχα είναι χαμηλού προφίλ, Γκουντγίαρ NCT 165/60 πάνω σε ελαφρές ζάντες αλουμινίου.
Σχήμα 1: Αρκετοί εσωτερικοί χώροι χάρη στην εκμετάλλευση των χώρων
Σχήμα 2: Λίγο πριν ξεκινήσουμε.
Πηγή
Σχήμα 3: Μικρό αλλά όχι ένδοξο όπως ο προκάτοχος του.
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ - ΜΕΤΑΔΟΣΗ
To Metro Turbo φοράει τον κινητήρα των 1275 κ.εκ., που στην απλή του έκδοση αποδίδει 72 ίππους. Εδώ όμως, με τη βοήθεια του υπερσυμπιεστή που έχει εξελιχτεί σε συνεργασία με τη Λότους, η ιπποδύναμη ανεβαίνει στου 93 ίππους και ο χαρακτήρας του αυτοκινήτου αλλάζει τελείως. Ο κατασκευαστής δίνει σαν όριο τις 6.130 σ.α.λ., αλλά ο κινητήρας δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να περάσει χωρίς προβλήματα το όριο αυτό.
Η κίνηση μεταδίδεται στους μπροστινούς τροχούς μες από ένα κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων κι εδώ έχουμε ένα απ' τα λίγα σοβαρά μειονεκτήματα του αυτοκινήτου. Μία 5η ταχύτητα, που στο κάτω-κάτω υπάρχει και στα αυτοκίνητα του ανταγωνισμού, θα βοηθούσε το Μέτρο να εκμεταλλευτεί καλύτερα την ισχύ του κινητήρα και θα το έκανε πιο οικονομικό στην Εθνική Οδό. Είναι χαρακτηριστικό ότι επιταχύνοντας με τέταρτη στο κιβώτιο, υπάρχει αρκετή ισχύς απ' τον κινητήρα, ώστε ασυναίσθητα ο οδηγός ψάχνει για άλλη μία ταχύτητα. Πέρα απ' αυτό πάντως, ο συμπλέκτης είναι αρκετά μαλακός και υπάρχει αρκετή αίσθηση στις αλλαγές, χωρίς ν' ακούγονται θόρυβοι. Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με το κιβώτιο ενός Έσκορτ XR3i.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ - ΦΡΕΝΑ
Η ανάρτηση είναι ανεξάρτητη γύρω-γύρω και έχουμε αντιστρεπτική δοκό μπροστά και πίσω. Μία άλλη διαφορά απ' τα απλά Μέτρο είναι βέβαια τα πιο σκληρά αμορτισέρ. Παρόλ' αυτά, το αυτοκίνητο είναι αρκετά πολιτισμένο, εκτός αν περάσει κανείς πάνω από λακκούβες εγκάρσια στο δρόμο. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις θα μπορούσαμε να περιγράψουμε την αίσθηση της ανάρτησης σαν «σφιχτή» κάτι που μάλλον δημιουργεί ένα πρόσθετο αίσθημα ασφάλειας.
Τα φρένα είναι αεριζόμενοι δίσκοι μπροστά (κάτι που από φέτος γενικεύτηκε σ' όλα τα Μέτρο) και ταμπούρα πίσω, ενώ το χειρόφρενο επενεργεί στους πίσω τροχούς.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας είχε κυκλοφορήσει το 1984. Για το 1985 δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές στον εξοπλισμό και μόνο η εμφάνιση του ταμπλό έχει αλλάξει, που τώρα είναι δανεισμένο απ' τα Όστιν Μοντένγκο και πιο εντυπωσιακό από πριν. Το ταχύτερο έχει ημερήσιο και ολικό χιλιομετρητή, ενώ δίπλα το στροφόμετρο φτάνει μέχρι τις 7.000 σ.α.λ. Δύο ακόμη όργανα ζουν στο ταμπλό για τη βενζίνη και τη θερμοκρασία, ενώ οι υπόλοιπες λειτουργίες ελέγχονται με λυχνίες και πληροφορούν τον οδηγό ακόμα και για την κατάσταση των φρένων, κάτι που βέβαια είναι ευπρόσδεκτο, αλλά πιστεύουμε ότι σ' ένα αυτοκίνητο με το χαρακτήρα του Μέτρο Τούρμπο θα ήταν καλύτερα αν μία-δύο ενδεικτικές λυχνίες είχαν αντικατασταθεί με όργανα, όπως π.χ. η πίεση του λαδιού. Η λειτουργία του υπερσυμπιεστή ελέγχεται με μία σειρά λυχνιών (LED 's), που μέχρι το 1984 βρίσκονταν μέσα στο στροφόμετρο , αλλά από φέτος έχουν μεταφερθεί σε μία μικρή κονσόλα στην οροφή (μία όχι και τόσο καλή ιδέα), δίπλα στο ηλεκτρονικό ρολόι. Απ' τον υπόλοιπο στάνταρ εξοπλισμό αξίζει να σημειώσουμε τον υαλοκαθαριστήρα στο θερμαινόμενο πίσω τζάμι, τις αυτόματες ζώνες ασφαλείας (κόκκινες παρακαλώ) και τη δυνατότητα να ρυθμίζει ο οδηγός την ταχύτητα λειτουργίας των καθαριστήρων ανάλογα με τις περιστάσεις.
Το πλαστικό υπάρχει άφθονο στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, αλλά τουλάχιστον είναι αρκετά καλής ποιότητας. Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε τα πολύ καλά ανατομικά καθίσματα που δεν κουράζουν ακόμα και μετά από αρκετές ώρες στο τιμόνι. Στον έξτρα εξοπλισμό ανήκουν τα ηλεκτρικά παράθυρα, οι ζώνες ασφαλείας για το πίσω κάθισμα καθώς και η συρόμενη οροφή.
Σχήμα 4: Μάλλον συντηρητικό το εσωτερικό. Σίγουρα του αξίζει κάτι πιο εντυπωσιακό.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Οι πρώτες εντυπώσεις απ' τη θέση του οδηγού είναι και θετικές και αρνητικές. Τα χέρια πέφτουν με φυσικό τρόπο στο μικρό δερμάτινο τιμόνι και σε συνδυασμό με τα θαυμάσια καθίσματα σε προδιαθέτει ευνοϊκά πριν ακόμα γυρίσεις το κλειδί. Αυτό που χαλάει κάπως την εικόνα, τουλάχιστον μέχρι να το συνηθίσει κανείς, είναι το γεγονός ότι το τιμόνι και τα πεντάλ είναι ελαφρά μετατοπισμένα στο πλάι σε σχέση με το κάθισμα, ένα πρόβλημα που το συναντάμε αρκετά συχνά σε μικρά αυτοκίνητα.
Ο κινητήρας έρχεται εύκολα στη ζωή, ακόμα και τα κρύα αγγλικά πρωινά; αλλά πρέπει να περάσουν μερικά λεπτά πριν φτάσει στη σωστή θερμοκρασία λειτουργίας του κι αρχίσει να συμπεριφέρεται όπως πρέπει.
Το Μέτρο Τούρμπο είναι ένα αυτοκίνητο που μπορεί να οδηγηθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα μέσα στην πόλη. Έτσι κι αλλιώς, μέχρι τις 3.000 σ.α.λ. δεν συμβαίνουν και πολλά συνταρακτικά πράγματα και δεν υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές απ' τα απλά Μέτρο. Το τιμόνι είναι, βέβαια, λίγο πιο βαρύ, αλλά όχι σε ενοχλητικό βαθμό και η ανάρτηση πιο σκληρή, αλλά αυτό είναι αναγκαίο τίμημα για πιο πολλή αίσθηση του δρόμου και καλύτερο κράτημα.
Βγαίνοντας απ' το Μάντσεστερ πήραμε το Μ62 για το Λίβερπουλ. Οι 93 DIN δεν άργησαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, αφού λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο δείκτης στο ταχύμετρο έδειχνε τριψήφια νούμερα. Στις δοκιμές επιτάχυνσης από στάση το Μέτρο Τούρμπο έφερε από 9,8'± μέχρι 10,1' για τα 0-100. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι το αυτοκίνητο μεταμορφώνεται πάνω απ' τις 3.000 σ.α.λ. που το τούρμπο αρχίζει πια να φαίνεται και η δύναμη διατηρείται μέχρι το τέλος της κλίμακας των στροφών.
Ο θόρυβος στο εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι χαμηλός, αλλά βέβαια δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το χαρακτηριστικό «σφύριγμα» του υπερσυμπιεστή. Γύρω στις 6.000 σ.α.λ. το ταχύμετρο έδειχνε 180 χλμ./ ώρα και το μοτέρ παρουσίαζε σημεία κόπωσης. Το μόνο που χάλαγε λίγο τα πράγματα ήταν ένας ελαφρός βόμβος καθώς το ταμπλό άρχιζε να συντονίζει πάνω απ' τα 170 χλμ/ώρα, αλλά αυτό ήταν μάλλον ασήμαντο μπροστά στην αίσθηση που προσφέρει το αυτοκίνητο. Στις μέρες που είχαμε το αυτοκίνητο στα χέρια μας δεν φυσούσαν δυνατοί πλευρικοί άνεμοι, αλλά πάντως, κάτω απ' τις συνθήκες που το οδηγήσαμε, αποδείχτηκε σταθερό σαν βέλος, ακόμα και στη μέγιστη ταχύτητά του. Απ' την άλλη μεριά, όσες φορές χρειάστηκε να φρενάρουμε με πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ, το αυτοκίνητο επιβράδυνε μ' έναν τρόπο που ενέπνεε απόλυτη σιγουριά. Οα πρέπει, πάντως, εδώ να ξαναπούμε ότι η ανάγκη για μία πέμπτη ταχύτητα ήταν φανερή και, ίσως, 10-15 ίπποι ακόμη απ' τον κινητήρα.
Αφήνοντας τον Μ62 και παίρνοντας μικρότερους επαρχιακούς δρόμους, δε χρειάστηκε να περάσει πολλή ώρα για να φανεί ότι το Μέτρο Τούρμπο βρισκόταν εδώ στο στοιχείο του. Η εξέλιξη που έχει υποστεί η ανάρτηση, σε συνδυασμό με τα θαυμάσια Γκουντ Γίαρ NCT, το θετικό κιβώτιο ταχυτήτων και τα πολύ καλά φρένα δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για μία πολύ ευχάριστη οδηγική εμπειρία. Η λέξη «ευχάριστη» δεν μπήκε τυχαία. Έχουμε δει αυτοκίνητα με καλό κράτημα και φρένα που όμως δεν μπορούσαν να προσφέρουν την ευχαρίστηση που θα περίμενε κανείς στην οδήγηση. Το Μέτρο Τούρμπο προσφέρει αυτήν την παραπάνω αίσθηση που ζητάει ο ενθουσιώδης οδηγός. Παράλληλα, τα καθίσματα έχουν καλή πλευρική στήριξη κι αυτό βοηθάει περισσότερο τον οδηγό να συγκεντρώσει την προσοχή του στο δρόμο κι όχι στο πώς θα κρατηθεί στη θέση του στις κάπως πιο γρήγορες στροφές.
Μία «δυσκολία» που παρουσιάζουν όλα τα αυτοκίνητα με κινητήρα υπερσυμπιεστή είναι το «turbo lag», η γνωστή καθυστέρηση στην απόκριση, ιδίως σ' ένα απότομο πάτημα του γκαζιού. Η λύση, βέβαια, είναι χιλιοειπωμένη: ο οδηγός πρέπει να προσαρμόσει την οδήγησή του ανάλογα, πατώντας το γκάζι μερικά δέκατα του δευτερολέπτου νωρίτερα απ' όσο σ' ένα κοινό αυτοκίνητο.
Στις γρήγορες στροφές το αυτοκίνητο συμπεριφέρεται ουδέτερα στην αρχή και μόνο αν το πιέσει κανείς αρκετά κάνει αισθητή την παρουσία της η υποστροφή, που όμως έρχεται ομαλά, χωρίς να ξαφνιάζει τον οδηγό. Το κιβώτιο ταχυτήτων δεν παρουσιάζει προβλήματα και οι αλλαγές γίνονται ξεκούραστα και γρήγορα, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για γρήγορη οδήγηση σε τέτοιους δρόμους. Κρατώντας τις στροφές του κινητήρα ψηλά για να βρίσκεται συνέχεια μέσα στην περιοχή λειτουργίας του υπερσυμπιεστή το Μέτρο καταβροχθίζει την απόσταση από τη μία στροφή στην άλλη μ' έναν τρόπο που θα πρέπει να χαρακτηριστεί τουλάχιστον εντυπωσιακός. Φτάνοντας στη στροφή, κατέβασμα, ένα στιγμιαίο άγγιγμα στα φρένα, ενώ το θαυμάσιο τιμόνι πληροφορεί τον οδηγό για όσα συμβαίνουν στις κρίσιμες στιγμές, και το Μέτρο θυμίζει Go Kart, σε πιο πολιτισμένη έκδοση. Στην έξοδο, το γκάζι στο πάτωμα και αλλαγή ταχύτητας μέχρι την επόμενη στροφή (που μερικές φορές μοιάζει να 'ρχεται πιο γρήγορα απ' όσο περιμένει ο οδηγός) για ν' αρχίσει πάλι η ίδια διαδικασία. Το Μέτρο, όχι μόνο δέχεται αδιαμαρτύρητα τη σκληρή χρήση, αλλά δίνει την εντύπωση ότι τότε είναι στο «φυσικό» του περιβάλλον. Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι το κράτημα που προσφέρει δεν θ' αφήσει και πολλούς παραπονεμένους, αλλά βέβαια θα πρέπει να σημειώσουμε ότι εκτός απ' την εξελιγμένη (συγκριτικά με τα απλά Μέτρο) ανάρτηση και τα Γκουντ Γίαρ NCT σημαντικό ρόλο πρέπει να παίζει και η ποιότητα του οδοστρώματος, που έχει μία «μικρή» διαφορά απ' αυτό που έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
To MG Μέτρο Τούρμπο είναι ένα αυτοκίνητο που απευθύνεται σε νέους και ενθουσιώδεις οδηγούς. Έχει πολύ καλές επιδόσεις, κράτημα και φρένα, αλλά ανήκει σε μία κατηγορία όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός (Φορντ Φιέστα XR2, Ρενό 5 Αλπίν Τούρμπο, το νέο Φίατ Ούνο Τούρμπο, κ.λπ. για ν' αναφέρουμε μερικούς μόνο απ' τους αντιπάλους του). Θα πρέπει, λοιπόν, να πούμε ότι, ενώ γενικά μείναμε ικανοποιημένοι απ' το αυτοκίνητο, η εικόνα αλλάζει όταν έρχεται η ώρα να το συγκρίνουμε με τους αντιπάλους του στη συγκεκριμένη κατηγορία. Πιστεύουμε, όπως είπαμε και πιο πάνω, ότι αν η ιπποδύναμη ανέβει στους 105-110 ίππους, το κιβώτιο αποκτήσει επιτέλους μία πέμπτη σχέση και ίσως αντικατασταθούν τα ταμπούρα πίσω με δισκόφρενα, το Μέτρο Τούρμπο δεν θα 'χει να φοβηθεί τίποτα. Όπως είναι τώρα, χάνει μέσα στην αγγλική αγορά «στα σημεία» απ' το Φιέστα XR2 και η Μπρίτις Λέιλαντ θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα αν δεν θέλει να χάσει τραίνο.
