Homologation number: N 5281
Homologation start: 1/11/1985
Article from 4T 197, 2/1987
Συντάκτης: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
Πηγή
Τα απλά αυτοκίνητα που ο κατασκευαστής τους έχει παράγει 5.000 «αντίτυπα» σε 12 μήνες, έχουν δελτίο αναγνώρισης στην ομάδα Α και το εργοστάσιο τα έχει «ομολογκάρει» και στην ομάδα Ν. Και τα ερωτήματα συνεχίζονται. Πώς συμμετέχουν αυτά τα αυτοκίνητα στους αγώνες; Επιτρέπονται οι μετατροπές; Έχει δικαίωμα ο κατασκευαστής να εξελίξει ειδικά εξαρτήματα; Οι αντίστοιχες απαντήσεις είναι ότι οι κανονισμοί είναι πολύ αυστηροί και αν το αυτοκίνητο δεν είναι αξιόλογο από κατασκευής του… ξεχάστε το. Οι μόνες μετατροπές που επιτρέπονται είναι στην ενίσχυση της καρότσας, στοιχείο πολύ σημαντικό για τους ελληνικούς αγώνες, και η βελτίωση της ανάρτησης όσον αφορά τα αμορτισέρ (προσοχή, τα εσωτερικά στοιχεία ή ολόκληρα τα γόνατα) και τα ελατήρια. Από εκεί και πέρα επιτρέπεται η τοποθέτηση «ρολ - κέιτζ», καθισμάτων μπάκετ, η αλλαγή του τιμονιού, η τοποθέτηση προσθέτων οργάνων ελέγχου και η χωρίς αφαίρεση υλικού… μείωση βάρους, σαφώς στα όρια που προβλέπει η FISA ανάλογα με τον κυβισμό του αυτοκινήτου.
Για τους τυχερούς, που έχουν αυτοκίνητα ομάδας Ν με κινητήρες τούρμπο, το ανάλογο «πείραγμα» στην ασφαλιστική βαλβίδα (waste gate) αυξάνει την ιπποδύναμη αυξάνοντας την πίεση εισαγωγής. Εύκολα λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες αυτοκινήτων ομάδας Ν. Στην πρώτη κατηγορία, ο ιδιοκτήτης αρκείται στις προδιαγραφές του κατασκευαστή, τοποθετεί τα χρήσιμα για την ασφάλειά του αξεσουάρ, τέσσερα καλά αμορτισέρ, τέσσερα έξυπνα διαλεγμένα λάστιχα για πολλαπλές χρήσεις (προσοχή οι ζάντες πρέπει να είναι του κατασκευαστή) και… ορμάει με στόχο, το… κέφι του. Αν όμως στοχεύει στην ποικιλία των Πρωταθλημάτων, Κυπέλλων, Επάθλων που θέσπισε η ΕΘ.Ε.Α. για το γκρουπ Ν τη χρονιά που έρχεται, τότε ξεχάστε τη χρήση του τύπου «στη δουλειά μου τις καθημερινές και στους αγώνες κάποια Σαββατοκύριακα».
Το γκρουπ Ν σ' αυτό το επίπεδο γίνεται ενδιαφέρον αγωνιστικά αλλά ακριβό αφού ουσιαστικά αντικαθιστά το παλιό γκρουπ 1.
Οι επιλογές των αναρτήσεων γίνονται με μεγάλη προσοχή και μαζί με την αντίστοιχη ποικιλία των ελαστικών το κόστος αυξάνεται.
Η εταιρία «Λάμδα» που αντιπροσωπεύει τη Λάντσια και την Αουτομπιάνκι και η Μονρόε εμπιστεύτηκαν στους κ.κ. Αποστόλου ένα Υ10 Τούρμπο, ώστε να προβληθούν στους ελληνικούς αγώνες.
Για τον οδηγό του Αουτομπιάνκι Υ10 Τούρμπο Κώστα Αποστόλου δεν νομίζουμε ότι πρέπει να γράψουμε τίποτα. Γνωστές είναι οι οδηγικές του δυνατότητες, το «παλμαρές» του και κυρίως αυτός ο ζηλευτός τρόπος που αντιμετωπίζει το αντικείμενο, όντας μαζί με τον Π. Μοσχούτη οι μόνοι Έλληνες που κάνουν συγχρόνως πρωταθλητισμό και σπορ! Το κόκκινο αυτοκίνητο ανήκει στην αντιπροσωπία και η παρουσία του στους αγώνες οφείλεται τόσο στην προσωπική αγάπη για το σπορ όσο και στο εμπορικό ενδιαφέρον. Η προετοιμασία έγινε από τους ανθρώπους της Λάμδα με επικεφαλής τον Περικλή Μπιλάλη. Στην εξέλιξη έβαλε το χέρι του και ο Γιώργος Πετρόπουλος, προσωπικός μηχανικός του οδηγού, που στη συνέχεια είχε και την ευθύνη συντήρησης - πάντα με την τεχνική υποστήριξη της αντιπροσωπίας. Μεγάλη προσοχή έχει δοθεί στη λεπτομέρεια, την εμφάνιση, την ανάρτηση και… τον κινητήρα. Εμφανισιακά, το κόκκινο χρώμα με τα άσπρα αυτοκόλλητα της Λάμδα, και της Αντίντας που στηρίζουν την προσπάθεια και οι αλουμινένιες ζάντες 5x13 με τα χαμηλά Κλεμπέρ δημιουργούν ένα όμορφο σύνολο. Στο εσωτερικό, ξεχωρίζει το τέλειο ρολ - κέιτζ της Χέικο και τα τέλεια μπάκετ. Για να περάσουμε στα μηχανικά μέρη, το βάρος δόθηκε στην πρώτη φάση στην βελτίωση της ανάρτησης.
Αλλεπάλληλα τέλεξ και τηλέφωνα στην Ιταλία και στο Γάλλο αντιπρόσωπο Σαρντονέ δεν καρποφόρησαν και λειτούργησε το ελληνικό δαιμόνιο. Προσαρμόστηκαν αμορτισέρ Μπιλστάιν γύρω - γύρω και χρησιμοποιήθηκαν τα ελατήρια του κατασκευαστή με κομμένη μία σπείρα. Έτσι η ζωή των Αποστόλου - Κριάδη έγινε πιο εύκολη και ο συνδυασμός ταχύτερος. Στη συνέχεια έγινε αισθητή η έλλειψη της δύναμης. Η πίεση στο τούρμπο, με την ανάλογη ρύθμιση της βαλβίδας, ανέβηκε στο 1 bar και σήμερα η ιπποδύναμη υπολογίζεται στους 93 ίππους. «Με κίνδυνο να έχουμε πρόβλημα αξιοπιστίας μπορούμε να φτάσουμε τους 100 ίππους», θα συμπληρώσει ο Περικλής Μπιλάλης. Ακόμη πολλές δοκιμές έχουν γίνει ώστε να βρεθούν τα τέλεια ζικλέρ.
Και τα φρένα; θα ρωτήσουμε. «Είναι τα απλά του κατασκευαστή», θ' απαντήσουν οι τεχνικοί υπεύθυνοι. «Και σταματάει περίφημα», θα συμπληρώσει ο Κ. Αποστόλου.
Το βάρος του αυτοκινήτου είναι 815 κιλά με περιθώρια να κατέβει στα 720 - τιμή που ορίζεται από το δελτίο αναγνώρισης του Υ10.
Σχήμα 1: «Η Λάμδα φροντίζει για την ασφάλεια σας…». Ένα σλόγκαν που ταιριάζει περίφημα στο Υ10 που οδηγούν οι Αποστόλου - Κριάδης. Προσέξτε το τέλειο ρολ - κέιτζ της Χέικο και τα σωστά μπάκετ.
Σχήμα 2: Η αλουμινένια ή σιδερένια μπάρα που ενώνει τους θόλους και «δένει» το αμάξωμα είναι το μόνο στοιχείο στο χώρο του κινητήρα που προδίδει ότι «κάτι τρέχει».
Στο δρόμο
Όμως, ειδικότερα. Το «πειραγμένο» Υ10 Τούρμπο είναι πιο ζωηρό από ένα της «βιτρίνας», όμως δεν έχει χαθεί η δύναμη χαμηλά και αντίστοιχα οι στροφές ανεβαίνουν πιο ξεκούραστα. Σε κλειστά κομμάτια είναι γρήγορο και διασκεδαστικό - γίνεται όμως δύσκολο (βλέπε αργό) σε γρήγορες καμπές είτε «κρατάει» ο δρόμος είτε όχι. Εντύπωση μας έκαναν τα φρένα. Τόσο η αίσθηση όσο και η αποτελεσματικότητα πλησιάζουν το τέλειο. Ίσως το Υ10 να μην είναι το ιδανικό αυτοκίνητο για κάποιον που θέλει «να τα πάρει όλα και να φύγει» στην ομάδα Ν. Είναι όμως λύση για το νοικοκύρη που συνδυάζει αγώνες - δουλειά - βόλτα και σοφή λύση για μία μορφή Ενιαίου που οι συμμετέχοντες μετά από μία αγωνιστική χρονιά θα το εκτελωνίσουν και θα το χρησιμοποιήσουν σ' άλλους χώρους. Πιο απλά με το Υ10 δεν κερδίζεις αλλά διασκεδάζεις (με ασφάλεια) ενώ αν έχεις αντιπάλους με ίδια αυτοκίνητα και το «λέει» η καρδιά σου κερδίζεις… Ας ελπίσουμε ότι η Λάμδα δεν θα μείνει αδιάφορη στην πρόκληση - Ενιαίο 1987.