Specifications
Homologation number: N 5278
Homologation start: 1/10/1985
Engine: Fiat SOHC (Lambredi) 146.A2.000, straight 4cyl, located front transverse
1302cc - (86.4 mm x 55.5 mm)
Article from 4T 197, 2/1987
Συντάκτης: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
Τα απλά αυτοκίνητα που ο κατασκευαστής τους έχει παράγει 5.000 «αντίτυπα» σε 12 μήνες, έχουν δελτίο αναγνώρισης στην ομάδα Α και το εργοστάσιο τα έχει «ομολογκάρει» και στην ομάδα Ν. Και τα ερωτήματα συνεχίζονται. Πώς συμμετέχουν αυτά τα αυτοκίνητα στους αγώνες; Επιτρέπονται οι μετατροπές; Έχει δικαίωμα ο κατασκευαστής να εξελίξει ειδικά εξαρτήματα; Οι αντίστοιχες απαντήσεις είναι ότι οι κανονισμοί είναι πολύ αυστηροί και αν το αυτοκίνητο δεν είναι αξιόλογο από κατασκευής του… ξεχάστε το. Οι μόνες μετατροπές που επιτρέπονται είναι στην ενίσχυση της καρότσας, στοιχείο πολύ σημαντικό για τους ελληνικούς αγώνες, και η βελτίωση της ανάρτησης όσον αφορά τα αμορτισέρ (προσοχή, τα εσωτερικά στοιχεία ή ολόκληρα τα γόνατα) και τα ελατήρια. Από εκεί και πέρα επιτρέπεται η τοποθέτηση «ρολ - κέιτζ», καθισμάτων μπάκετ, η αλλαγή του τιμονιού, η τοποθέτηση προσθέτων οργάνων ελέγχου και η χωρίς αφαίρεση υλικού… μείωση βάρους, σαφώς στα όρια που προβλέπει η FISA ανάλογα με τον κυβισμό του αυτοκινήτου.
Για τους τυχερούς, που έχουν αυτοκίνητα ομάδας Ν με κινητήρες τούρμπο, το ανάλογο «πείραγμα» στην ασφαλιστική βαλβίδα (waste gate) αυξάνει την ιπποδύναμη αυξάνοντας την πίεση εισαγωγής. Εύκολα λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες αυτοκινήτων ομάδας Ν. Στην πρώτη κατηγορία, ο ιδιοκτήτης αρκείται στις προδιαγραφές του κατασκευαστή, τοποθετεί τα χρήσιμα για την ασφάλειά του αξεσουάρ, τέσσερα καλά αμορτισέρ, τέσσερα έξυπνα διαλεγμένα λάστιχα για πολλαπλές χρήσεις (προσοχή οι ζάντες πρέπει να είναι του κατασκευαστή) και… ορμάει με στόχο, το… κέφι του. Αν όμως στοχεύει στην ποικιλία των Πρωταθλημάτων, Κυπέλλων, Επάθλων που θέσπισε η ΕΘ.Ε.Α. για το γκρουπ Ν τη χρονιά που έρχεται, τότε ξεχάστε τη χρήση του τύπου «στη δουλειά μου τις καθημερινές και στους αγώνες κάποια Σαββατοκύριακα».
Η εταιρία «Λάμδα» που αντιπροσωπεύει τη Λάντσια και την Αουτομπιάνκι και η Μονρόε εμπιστεύτηκαν στον Αθανασίου ένα Ούνο Τούρμπο, ώστε να προβληθούν στους ελληνικούς αγώνες.
Το αυτοκίνητο αγοράστηκε στην αρχή του χρόνου μετά την πολύ καλή προσφορά της αντιπροσωπίας. Τη συμμετοχή του συνδυασμού στους αγώνες στηρίζουν τα αμορτισέρ Μονρόε που αντιπροσωπεύει η επιχείρηση των Αδελφών Σεβαστού.
Όσον αφορά τον «Έλιο» είναι γνωστός τόσο για τις οδηγικές του ικανότητες (παρά λίγο πρωταθλητής, το 1980, και πολλές φορές νικητής ομάδων και κλάσεων) όσο και για τον υπερβολικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το αντικείμενο. Λάτρης της ιταλικής σχολής, ο «Έλιο» είναι πεπειραμένος μηχανικός, και ταχύτατος οδηγός στην άσφαλτο με πείρα από διεθνείς διοργανώσεις. Η συνταγή όμως χαλάει… αφού πάντα αισθάνεται αδικημένος… Το κόκκινο Ούνο με τα τεράστια αυτοκόλλητα της Μονρόε είναι «πιο νορμάλ» από τ' άλλα δύο αυτοκίνητα ομάδας Ν που προαναφέραμε. Συγκεκριμένα το συνεργείο Ντέλτα Κόρσε των αδελφών Αθανασίου που συντηρεί το αυτοκίνητο δεν έχει «πειράξει» τίποτα στον κινητήρα. Το «λεπτό» σημείο των Ούνο, τα αμορτισέρ, έχει αντιμετωπιστεί με την τοποθέτηση τεσσάρων Μονρόε αερίου, ενώ τα ελατήρια είναι ιδιοκατασκευές με «μυστικό» που δεν προδίδεται, όπως δήλωσε ο οδηγός - μηχανικός. Την εικόνα συμπληρώνει ένα πίσω κομμάτι αλουμινένιου ρολ - μπαρ και όταν το αυτοκίνητο συμμετέχει σε αγώνες τα νορμάλ Πιρέλι Ρ6 δίνουν τη θέση τους με χαμηλά σλικς Πιρέλι D5 διαστάσεων 175/50, που ταιριάζουν περίφημα στις ζάντες Κρομοντόρα που χρησιμοποιούν από κατασκευής τους τα Ούνο Τούρμπο.
Σχήμα 1: Δεν είναι το εσωτερικό από το Ούνο του Κ.Κ. Απλά ο «Έλιο», που χρησιμοποιεί το Μονρόε Ούνο και για τις καθημερινές του ασχολίες, δεν έχει αλλάξει τίποτα μέσα στο «αγωνιστικό» του αυτοκίνητο.
Σχήμα 2: Στο Φίατ Ούνο, που είναι το πιο απλό από τα τρία γκρουπ Ν, δεν υπάρχει μπάρα που να δένει τους θόλους των αναρτήσεων, όπως φαίνεται στο χώρο του κινητήρα.
Στο δρόμο
Το Μονρόε Ούνο Τούρμπο απλά μας θύμισε τα υπέρ και τα κατά του «δικού μας» Ούνο. Ένας εκπληκτικός κινητήρας που συνοδεύεται από τέλεια φρένα κι ένα ανεκτό κιβώτιο «ταλαιπωρούνται» από μια σωστά σχεδιασμένη ανάρτηση που όμως χρησιμοποιεί κακά αμορτισέρ και «λάθος» ελατήρια. Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας είχε όλα τα παραπάνω θετικά στοιχεία και… επιτέλους αξιοπρεπή ανάρτηση. Τα Μονρόε και τα ελατήρια του Ντέλτα Κόρσε έχουν βελτιώσει πολύ τη συμπεριφορά στο δρόμο.
Μπορεί να μην είναι τέλεια αλλά τουλάχιστον δεν εκνευρίζεσαι ενώ έχεις τη δυνατότητα να εκμεταλλευτείς και ν' απολαύσεις τον κινητήρα. Ο «Έλιο» πάντα υπερβολικός - πιστεύει ότι «μπορεί» απέναντι στο Γκολφ, ακόμη και με το Ούνο στην τωρινή του μορφή.
Εμείς απλά αμφιβάλλουμε - για να συμπληρώσουμε όμως ότι αν πειραχτεί η «βίδα» του τούρμπο όλα γίνονται.
Σχέδια
