Ford RS200 group B (1986)
ford-rs200.jpg Πηγή

Τεχνικά στοιχεία και συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ

Article from 4T 182, 11/1985: Οδηγούμε την έκδοση δρόμου

Φωτογραφίες: Κώστας Καβαθάς, Τζιανκάρλο Περίνι

Χαμηλό, όμορφο και απίστευτα σταθερό, το «όπλο» της Φορντ για τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ είναι το RS 200, ένα αυτοκίνητο που δεν αποκλείεται ν' ανατρέψει ακόμα και τα πιο προσεκτικά στρωμένα σχέδια. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ πήγε στη Σαρδηνία για να οδηγήσει το λευκό τέρας των - μελλοντικών - 400 συν ίππων.

Κι ενώ όλοι ήταν ήσυχοι με τα τετρακίνητα αυτοκίνητα τους να που παρουσιάζεται ένα λευκό, χαμηλό, φαρδύ διθέσιο σπορ αυτοκίνητο που ακούει στο όνομα Φορντ RS 200 και ανατρέπει τις καλύτερες των προβλέψεων. Πράγματι, το νέο «όπλο» της Φορντ για τα ράλλυ φαίνεται ότι διαθέτει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να γίνει κάποτε - ίσως σύντομα - νικητής. Στη σύντομη επαφή που είχαμε με το αυτοκίνητο πρώτα με οδηγό τον Γκούναρ Παλμ και μετά με τον υπογράφοντα στη θέση του οδηγού, είδαμε ότι αυτό το αυτοκίνητο θέτει καινούρια στάνταρντ στο κράτημα του δρόμου στην άσφαλτο και, ας μας επιτραπεί, και στο χώμα. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε η ανάρτηση του αυτοκινήτου στον ανώμαλο δρόμο, ένα μονοπάτι που θύμιζε πολύ ελληνική ειδική διαδρομή γεμάτο με εγκάρσιες λακκούβες, διαμήκη «ποταμάκια» και περιοχές όπου είχαν ανοίξει τεράστιοι λάκκοι από τα αδιάκοπα περάσματα του αυτοκινήτου τις προηγούμενες ημέρες της παρουσίασής του στους ξένους συναδέλφους. Ο οδηγός κάθεται χαμηλά, πολύ κοντά στο έδαφος, μέσα σε ένα τεράστιο μπάκετ που δεν αφήνει περιθώρια για εγκάρσια μετακίνηση του σώματος. Το αυτοκίνητο είναι τόσο χαμηλό ώστε δεν μπορέσαμε να μην ξαναφέρουμε στο νου τις παλιές όμορφες Αλπίν. Από κει μέσα λοιπόν, δεμένοι με τις ζώνες τριών σημείων παρακολουθούσαμε τον Γκούναρ να κινείται στο χώμα μ' έναν καινούριο τρόπο που από μέσα φάνταζε απλός κι εύκολος κι απέξω σίγουρα κάθε άλλο παρά εντυπωσιακός. To RS200 υποστρέφει ελαφρά καθώς μπαίνει σε μια στροφή αλλά μετά επιταχύνει μ' ένα σχεδόν αφύσικο τρόπο προς την έξοδο καθώς ο οδηγός πατάει το πόδι του στο γκάζι και στέλνει στο δρόμο τους 250 - μόνο - ίππους του αυτοκινήτου παραγωγής όπως ήταν αυτό που οδηγήσαμε. Η Φορντ είχε φέρει στη Σαρδηνία δύο από τα 6 αυτοκίνητα δοκιμών και πρέπει να πούμε, ότι αυτά τα RS 200 δεν έμοιαζαν καθόλου με το Πεζό τούρμπο 16 που οδηγήσαμε στη Γαλλία. Τ' αυτοκίνητα είχαν επάνω τους περισσότερα από 25.000 μίλια εξέλιξης και ορισμένα από τα εσωτερικά τους μέρη πράγματι δε στέκονταν καλά στη θέση τους.
sx1.jpg
Σχήμα 1: Η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν είναι μεγάλη αλλά η στάση του είναι χαρακτηριστική. Το RS 200 περνάει από τις στροφές με ελάχιστο «θόρυβο» και πολύ λίγο θέαμα χωρίς παρ' όλα αυτά να είναι αργό.

Το ίδιο το αυτοκίνητο όμως στεκόταν πολύ καλά παρ' όλη την απάνθρωπη χρήση που το είχαν υποβάλει.
Δεν ήταν γρήγορο λόγω κινητήρα (οι εκδόσεις ράλλυ θα πρέπει να έχουν κινητήρες που θ' αποδίδουν τουλάχιστον 400-430 ίππους) αλλά λόγω ανάρτησης και, φυσικά, κίνησης και στους τέσσερις τροχούς και ελαστικών, που στην περίπτωση ήταν τα νέα Πιρέλι Ρ700 (για τα οποία ο συνεργάτης μας Λέοναρντ Σετράιτ λέει ότι είναι τα καλύτερα λάστιχα που έχει συναντήσει μέχρι σήμερα).
Χαρακτηριστική θα μας μείνει η ανάμνηση από τον τρόπο και την ταχύτητα που περάσαμε ένα ανοιχτό S στο οποίο ο Γκούναρ έφτασε με 140-150 χιλιόμετρα και τετάρτη στο κιβώτιο. Το αυτοκίνητο ακολούθησε απλά το δρόμο που του επέβαλε ο οδηγός αφήνοντας το συνοδηγό έκπληκτο - και ελαφρά φοβισμένο - με την ικανότητά του να μένει στο δρόμο σε τέτοιες ταχύτητες και μεταβολές τροχιάς.
cutaway%20Ford%20rs200%20rear%203quarter%20view.jpg Πηγή
To RS200 είναι το πνευματικό παιδί δύο γνωστών και μη εξαιρετέων «μάγων» της Αγγλικής σχολής αγώνων, του Τόνι Σάουθγκειτ και του Τζον Γουίλερ. Ο πρώτος σχεδίασε το πλαίσιο, ο δεύτερος τα μηχανικά τμήματα.
Στην προσπάθειά του να επιτύχει τη στροφική ακαμψία που είναι απαραίτητη ιδιότητα ενός φέροντος πλαισίου αλλά συνάμα να κρατήσει το βάρος χαμηλά και την ασφάλεια των επιβατών ψηλά, ο Σάουθγκειτ χρησιμοποίησε όλα τα σύγχρονα υλικά που έχουν στη διάθεσή τους οι μηχανικοί. Έτσι, η «μπανιέρα», δηλαδή το δάπεδο, τα πλαϊνά μέχρι το σημείο των θυρών, το εμπρός και το πίσω μέρος είναι κατασκευασμένα από αεροπορικό «σάντουιτς» αλουμινίου το οποίο όμως στο κάτω μέρος αυτό που έρχεται σε επαφή με τις πέτρες και τα χώματα έχει επένδυση από λεπτό αλλά πολύ γερό ατσάλι. Το τούνελ μέσα απ' το οποίο περνάει ο κεντρικός άξονας που μεταφέρει την κίνηση στους εμπρός και πίσω τροχούς είναι καλυμμένο με ένα στρώμα ανθρακονημάτων ενώ το εξωτερικό τμήμα της «μπανιέρας» είναι καλυμμένο από υαλοβάμβακα, ανθρακονήματα και κεβλάρ! Πίσω απ' τις θέσεις του οδηγού και του συνοδηγού βρίσκεται ο τετρακύλινδρος, αλουμινένιος κινητήρας Κόσγουερθ BDT με δεκαέξι βαλβίδες που χρησιμοποιήθηκε - αν θυμάστε - στο άτυχο RS 1700Τ, το αυτοκίνητο που πολύ σωστά «σκότωσε» ο Στιούρτ Τέρνερ προκειμένου να προχωρήσουν οι μηχανικοί με τη σχεδίαση ενός προηγμένου αυτοκινήτου Ράλλυ όπως είναι το RS200.
Ο κινητήρας των 1800 κ.εκ. αποδίδει, με υπερσυμπίεση, 250 ίππους που στην περίπτωση του «δικού μας» αυτοκινήτου δεν πρέπει να ξεπερνούσαν τους 200-220. Σε αντίθεση με το Πεζό ο κινητήρας είναι τοποθετημένος στο διαμήκη άξονα κάπου 16 εκατοστά πιο «αριστερά» από αυτόν. Όπως και στα άλλα αυτοκίνητα ράλλυ έτσι και στο RS200 υπάρχουν διαφορικά συνεκτικής ζεύξης τύπου Φέργκιουσον. Σε αντίθεση με τ' άλλα αυτοκίνητα το RS 200 δίνει στον οδηγό τη δυνατότητα να αλλάζει την παροχή της κίνησης από τους τέσσερις στους δύο τροχούς με το απλό τράβηγμα ενός διακόπτη.
Η ιδέα πίσω απ' αυτήν την επιλογή είναι, ότι η κίνηση στους τέσσερις τροχούς επιτρέπει στο αυτοκίνητο να κινείται πιο γρήγορα στο χώμα ενώ η κίνηση στους δύο τροχούς είναι καλύτερη για την οδήγηση στις ασφάλτινες ειδικές διαδρομές. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δοκιμάσουμε τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου με κίνηση στους 2Τ αλλά νομίζουμε ότι αρκεί η γνώμη του Γκούναρ Παλμ που είπε ότι το αυτοκίνητο πηγαίνει σαν παλιό Έσκορτ, παίρνοντας μεγάλες γωνίες πριν απ' τις στροφές.
Ford_RS200_engine.jpg Πηγή
Σχήμα 2: Ο κινητήρας Φορντ BTD αποδίδει 250 ίππους ντιν στις 6.000 σ.α.λ και ζει ακριβώς πίσω απ' τους επιβάτες. Το αυτοκίνητο έχει ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς με διπλά ψαλίδια, διπλά ελατήρια/αμορτισέρ και αντιστρεπτικές δοκούς εμπρός - πίσω.

Το διαφορικό τύπου Φέργκιουσον δίνει τη δυνατότητα επιλογής τριών σχέσεων κατανομής της ροπής: 37/63 εμπρός/πίσω, 50/50 και 0-100% (η κίνηση στους πίσω τροχούς)… Το κιβώτιο των πέντε ταχυτήτων, το κεντρικό διαφορικό και ο επιλογέας της κίνησης στους 4/2 τροχούς βρίσκονται μέσα σ' ένα κοινό με το στροφαλοθάλαμο κάλυμμα (όπως στο 205Τ16) που αποτελεί «συνέχεια» του κινητήρα μια και, όπως είπαμε, ο τελευταίος είναι τοποθετημένος στο διαμήκη άξονα. Από το κεντρικό διαφορικό ξεκινούν οι δύο άξονες που μεταφέρουν την κίνηση στους εμπρός και πίσω τροχούς. Η ανάρτηση είναι «κλασική» με ψαλίδια εμπρός και πίσω και διπλά ομοκεντρικά αμορτισέρ/ελατήρια. Με κατανομή βάρους 50/50 και με ιδιαίτερα χαμηλό κέντρο βάρους το RS200 φαίνεται σωστό στα χαρτιά αλλά και στην… όψη!
Πράγματι, το RS είναι το ομορφότερο αυτοκίνητο του Γκρουπ Β αυτήν τη στιγμή. Αν μάλιστα επιχειρήσει κανείς να το συγκρίνει με το Μέτρο 6R4, το Άουντι Κουάτρο και τη Λάντσια S4 τότε το RS σίγουρα κερδίζει το διαγωνισμό της ομορφιάς. Όπως ήδη είπαμε η επαφή μας με το RS200 ήταν ιδιαίτερα σύντομη.
Οδηγήσαμε για ελάχιστες εκατοντάδες μέτρα στο χώμα γιατί «αν πάθαινε κάτι το αυτοκίνητο τι θα έλεγαν (οι οδηγοί) στους προϊσταμένους τους» και μετά το ξαναπήραμε για 15-18 χιλιόμετρα στην άσφαλτο.
Πρώτη εντύπωση το τιμόνι που ήταν τοποθετημένο σχετικά «ψηλά» σε σχέση με τη θέση που παίρνει το σώμα του οδηγού. Δεύτερη η μορφή και η θέση του μοχλού αλλαγής ταχυτήτων. Ο μοχλός είναι πολύ κοντός, κάπου 9 εκατοστά και φαίνεται να βγαίνει λοξά απ' το. κιβώτιο. Η πρώτη μου προσπάθεια να ξεκινήσω καταλήγει σε αποτυχία και το ίδιο συμβαίνει με τη δεύτερη. Ο Γκούναρ Παλμ εξηγεί ότι το αυτοκίνητο είναι εφοδιασμένο με «αγωνιστικό» συμπλέκτη και με παρακαλεί να «προσέξω να μην τον κάψω». Σκέπτομαι, ότι κανονικά θα έπρεπε να με προτρέψει να «κάψω» το συμπλέκτη, αλλά έτσι είναι αρκετοί από τους βόρειους… Την τρίτη φορά ξεκινάω και, χωρίς πολλή σκέψη, ανεβάζω τις στροφές στις 6.000 και φεύγω για τον προορισμό μας οδηγώντας γρήγορα, όπως έχω συνηθίσει να οδηγώ σ' αυτές τις περιπτώσεις. Ο ρυθμός προκαλεί την άμεση αντίδραση του Γκούναρ που «φοβάται» μην τύχει και «χαλάσω» το αυτοκίνητο αλλά δεν δίνω σημασία.
Συνεχίζω ανακαλύπτοντας ότι στις γρήγορες στροφές το RS200 «κρατάει» το δρόμο τόσο καλά ώστε ξεπερνάει τις δυνατότητες ακόμα και ενός καλού οδηγού. Λέω στον Γκούναρ ότι το αυτοκίνητο είναι γρηγορότερο απ' τον οδηγό του και συμφωνεί προσθέτοντας ότι το ίδιο αισθάνεται και όταν το οδηγεί αυτός. Πράγματι, το RS στρίβει χωρίς καθόλου κλίση, χωρίς φανερά σημάδια υποστροφής ή υπερστροφής τουλάχιστον στις ταχύτητες που αυτός ο δημοσιογράφος το οδηγούσε. Έχω την εντύπωση ότι αν τελικά όλα πάνε καλά και το αυτοκίνητο κάνει την εμφάνισή του στο RAC (πράγμα μάλλον απίθανο γιατί η Φορντ πρέπει να έχει κατασκευάσει 200 αυτοκίνητα μέχρι τις 23 Νοεμβρίου) τότε να είσαστε έτοιμοι να δείτε ένα νέο στιλ οδήγησης Ράλλυ με το αυτοκίνητο ν' ακολουθεί πιστά τη γραμμή του μέσα στις στροφές χωρίς εντυπωσιακά «πλαγιάσματα» και εξόδους που «σκάβουν» το δρόμο. Αργά το μεσημέρι επιστρέφουμε στο Πόρτο Τσέρβο, το ξενοδοχείο που μένουμε στην Κόστα Εσμεράλντα. Αφήνουμε το RS 200 και παίρνουμε ένα Φορντ Σκόρπιο 4x4 το οποίο οδηγούμε για 100 περίπου χιλιόμετρα και για το οποίο θα μπορέσετε να διαβάσετε σε άλλες σελίδες αυτού ή του επόμενου τεύχους.
sx3.jpg

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κινητήρας
Τύπος: Φορντ BDT, 16-βάλβιδος, 2ΕΕΚ, στροβιλοσυμπιεστής
Κυλινδρισμός: 1803 κ.εκ.
Διάμετρος x Διαδρομή: 86 x 77.6 mm
Σχέση συμπίεσης: 8.2:1
Στροβιλοσυμπιεστής: Garret Airesearch T03/04
Σύστημα ψεκασμού: ηλεκτρονικός ψεκασμός Φορντ
Ισχύς: 250 ίπποι στις 6000 σ.α.λ.
Μετάδοση
Συμπλέκτης: δύο δίσκοι, διαμέτρου 185 χιλ.
Κιβώτιο: 5 ταχυτήτων και όπισθεν, επιλογέας για κίνηση στου τέσσερις ή τους δύο τροχούς
Διαφορικά: κεντρικό τύπου Φέργκιουσον συνεκτικής σύζευξης, ελεγχόμενο (μπλοκέ) 37/63 εμπρός/πίσω ή 50/50 μετά από επιλογή του οδηγού ή 100% πίσω. Ελεγχόμενα διαφορικά συνεκτικής σύζευξης εμπρός και πίσω.
Ανάρτηση
Εμπρός: διπλά ψαλίδια με ομοκεντρικά ελατήρια/αμορτισέρ, αντιστρεπτική δοκός και δυνατότητα ρύθμισης του ύψους.
Πίσω: διπλά ψαλίδια με ομοκεντρικά ελατήρια/αμορτισέρ, αντιστρεπτική δοκός, ράβδος ρύθμισης γωνίας πίσω τροχών, ρύθμιση ύψους.
Σύστημα διεύθυνσης
Τύπος: κρεμαγιέρα
Στροφές από τέρμα σε τέρμα: 2,3
Κύκλος στροφής: 9,6 μ.
Φρένα
Αεριζόμενα δισκόφρενα εμπρός – πίσω, 285 χιλ. διάμετρος 25 χιλ. πάχος.
Τροχοί – ελαστικά
Ζάντες: σπιντλάιν 8 x 16
Λάστιχα: 225/50VR – 16 Πιρέλι P700
Διαστάσεις
Μεταξόνιο: 2,53 μ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1,502 χιλ.
Μετατρόχιο πίσω: 1,497 χιλ.
Χωρητικότητα καυσίμου: 74 + 42 λίτρα
Βάρος (γεμάτο) 1050 kg

Article from 4T 174, 3/1985: Η εξέλιξη ολοκληρώνεται

Με την επιτυχημένη συμπλήρωση του προγράμματος δοκιμών αντοχής στις συγκρούσεις, το RS200 σχεδόν φθάνει στο τέρμα της φάσης εξέλιξης. Μετά από αυτά η Φορντ κάνει μελέτη μάρκετινγκ για την εμπορική προώθηση του προηγμένου σπορ-αγωνιστικού μοντέλου της σε 15 Ευρωπαϊκές χώρες εφ' όσον γίνει δυνατό να πάρει έγκαιρα έγκριση τύπου.
174-1.jpg 174-2.jpg
Η συμπεριφορά του RS200 σε δοκιμές μετωπικής πρόσκρουσης με ταχύτητα 50χλμ/ώρα. Παρά την προωθημένη θέση του ο θάλαμος επιβατών μένει ανεπηρέαστος.