Τεχνικά στοιχεία και συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ
Article from 4T 304, 1/1996
Κείμενο: Θωμάς Κ. Ευθυμίου φωτογραφίες: Θάνος Ηλιόπουλος, Ρεπόρτερ, Γ. Κακολύρης
ΓΑΛΛΙΚΟΣ «ΕΜΦΥΛΙΟΣ»: Ο «πόλεμος» των δύο Πεζό 106 Ραλλύ ομ. Α των Κοκκίνη, Πιερουτσάκου έκλεψε την παράσταση στην κλάση των 1300 κ.εκ. του πρωταθλήματος ασφάλτου. Παρουσιάζουμε το 106 Ραλλύ της Λάιον Ελλάς που μοιράστηκαν οι Σώτος Κοκκίνης-Σάκης Μπέλλας.
Σχήμα 1: Από το πρωτάθλημα Ράλλυ και το κόκκινο 205 Ραλλύ ο συνδυασμός Λάιον-Κοκκίνης- Αουτογιουροσέρβις-Σελ, στο πρωτάθλημα ασφάλτου με το λευκό 106 Ραλλύ. Δύσκολοι οι καιροί για πρίγκιπες στο καλημέρα 1995 (στο ράλλυ Κένταυρος και Ηπειρωτικό σειρά προβλημάτων στέρησε από το συνδυασμό τη δυνατότητα διεκδίκησης της νίκης στην κλάση) αλλά δικαίωση (;) στη συνέχεια. Πρώτη νίκη στο ράλλυ Αχαιός (φωτογραφία), επόμενη νίκη στη Λαμία και νίκη στο νυκτερινό Παλάδιο. Κρίμα που οι διοικούντες δεν προσμέτρησαν τον αγώνα «περνώντας» την αντιπαράθεσή τους με τους οργανωτές «μέσα» από τους οδηγούς και τους χορηγούς τους.
Σχήμα 2: Δύσκολη νύχτα στο Παλλάδιο αλλά το τελικό αποτέλεσμα ουσιαστικά δικαίωσε τους Κοκκίνη-Μπέλα (φωτ.). Θυμίζουμε ότι οι Πιερουτσάκος-Γαρύφαλης με το Πεζό 106R της Ντακάρ ήταν ταχείς στον Κένταυρο, πετούσαν στη Θεσσαλονίκη και εκμεταλλευόμενοι τον «φτωχό» κινητήρα του Κοκκίνη κέρδισαν και στα Ιωάννινα. Στη συνέχεια αντιμετώπισαν προβλήματα στην Πάτρα, ήταν εκτός χρόνων στη Λαμία και άτυχοι στο Παλλάδιο όπου εγκατέλειψαν από ντίζα γκαζιού.
Με δύο πρόσωπα εμφανίσθηκε η συμμετοχή της Λάιον Ελλάς στο πρωτάθλημα ράλλυ ασφάλτου. Το «γαλλικό» αυτοκίνητο των πρώτων τριών αγώνων του θεσμού με μηχανικά μέρη από την PS (Peugeot Sport) δεν απέδωσε τα αναμενόμενα για το «μέγεθος» της συμμετοχής και αντικαταστάθηκε με «ιταλικό» (μηχανικά μέρη από την Italtechnica) στο δεύτερο μισό της περιόδου. Η «μεταμόρφωση» ήταν εντυπωσιακή και η ομάδα πέτυχε ουσιαστικά τους στόχους της. Κοινός παρονομαστής και στις δύο περιπτώσεις το Autoeuroservice των Γιάννη Μπελέγρη, Γιώργου Φραγκουδάκη που με τους συνεργάτες τους προσάρμοσαν διαδοχικά τις εισαγόμενες λύσεις στις ελληνικές απαιτήσεις.
Αντί οδοιπορικού
Στα τέλη του 1994 η «γυμνή» καρότσα στάλθηκε στις εγκαταστάσεις του Μάτερ στη Γαλλία, ενισχύθηκε όπου έπρεπε, τοποθετήθηκε ρολ κέιτζ και η συνέχεια επανήλθε στην Ελλάδα. Η σκυτάλη στο Autoeuroservice και εξελιγμένα μηχανικά μέρη συνδυάστηκαν με το σύστημα αυτόματης πυρόσβεσης της PS, την ενδοσυνεννόηση της Σπάρκο και το τιμόνι της Μόμο . Οι «πεταλιέρες», το footrest και τα δύο πανάλαφρα μπάκετ από κέβλαρ προέρχονται από τη γαλλική Ektor, ενώ τα ηλεκτρολογικά εξαρτήματα είναι όλα της PS.
Κινητήρας κ.λπ…
Αρχικά ο κινητήρας των 1294 κ.εκ. εξελιγμένος από την PS, απέδιδε 123 τους/7500 σ.α.λ. και συνδυάστηκε με κιβώτιο πέντε σχέσεων της PS. Στη δεύτερη φάση στάλθηκε στην Italtechnica ένας κινητήρας παραγωγής που οι Ιταλοί τον προετοίμασαν στα όρια της ομ. Α. Ο ιταλικός κινητήρας των 135 ίππων/7600 σ.α.λ. στηρίζεται σε ειδικά εξελιγμένες βάσεις της PS και συνδυάζεται με σύστημα εξάτμισης του ιταλικού οίκου.
Ισχυρότερος κινητήρας αλλά ευτυχώς και όχι μόνον. Το πεντάρι κιβώτιο ς πρώτης έκδοσης για… δοκιμές και στη θέση του ένα ασυχρόνιστο κιβώτιο έξι σχέσεων της Italtechnica που συνεργάζεται με διαφορικό τύπου Torsen!
Στον τομέα των αναρτήσεων, εμπρός υπάρχουν γόνατα Μακ φέρσον με ψαλίδια, ενώ πίσω αμορτισέρ με ράβδους στρέψης. Για την περίσταση χρησιμοποιήθηκαν διάφορες λύσεις και τελικά οι άνθρωποι που εξελίσσουν συντηρούν σε συνδυασμό με το πλήρωμα κατέληξαν ότι η λύση της ιταλτέκνικα ήταν ιδανική. Ανάρτηση που διαθέτει ξεχωριστά πλήμνη και αμορτισέρ με φυσίγγια της PS εμπρός και αμορτισέρ της Μπιλστάιν πίσω. Το σύνολο χρησιμοποιεί σάϊλεντ μπλοκ της PS.
Σημαντική προσοχή όμως δόθηκε και στο βάρος του αυτοκινήτου. Ελαφρύ (800 κιλά) το 106 Ραλλύ, αλλά δεν υποτιμήθηκε ούτε ο τομέας της επιβράδυνσης. Μεγαλύτεροι δίσκοι μπροστά της ΑΡ και απλοί δίσκοι πίσω από το «αδελφό» Σιτροέν ΑΧ βελτιώνουν ακόμα περισσότερο το φρενάρισμα, οι σωληνώσεις είναι αεροπορικού τύπου, τα υγρά φρένων όπως και το χειρόφρενο τύπου fly off είναι της PS, ενώ σημαντικό έργο προσφέρει ο κατανεμητής πίεσης.
Το σύνολο κινείται πάνω σε 15άρες ζάντες μαγνησίου της Speedline με λάστιχα της Μισλέν (S2B εμπρός, S0C πίσω) ή της Μπρίτζστοουν (YDT).
Ολοκληρώνοντας, στα οικονομικά μεγέθη της συμμετοχής εκτός από την αγορά του αυτοκινήτου το κόστος εξέλιξης φτάνει περίπου στα 9 εκατ.
Προσθέστε άλλα 8 εκατ. για έξοδα συμμετοχής στο πρωτάθλημα και έχετε την πλήρη εικόνα του «πακέτου».
Θυμίζουμε ότι ο «αντίπαλος», ο ντίλερ της εταιρίας Γρηγόρης Πιερουτσάκος (Ντακάρ) χρησιμοποιούσε αντίστοιχο όπλο (εξελιγμένα μηχανικά μέρη από την Italtechnica) από τον πρώτο αγώνα, ενώ είναι γνωστή η ταχύτητα αντίδρασης μίας εντελώς ιδιωτικής ομάδας σε σχέση με τη σχεδόν εργοστασιακή, όπως της Λάιον,
Πώς όμως όλα αυτά συνδυάζονται στο δρόμο;
Πυροβολώντας,..
Καταλληλότερος να μας αναλύσει το πώς, ο Σώτος Κόκκινης. Μετρ στα χώματα αλλά με εμπειρία και στην άσφαλτο, δεν καθυστέρησε να προσαρμοστεί στη διαφορετική φιλοσοφία που απαιτούν οι αγώνες του θεσμού. Χαρακτηριστικά σχολιάζει:
«η πρώτη αίσθηση που σου δίνει το 106 Ραλλύ είναι η ευκολία με την οποία το οδηγείς αλλά και η ευχαρίστηση που σου προσφέρει. Σημαντικότατο ρόλο σ’ αυτό παίζει βέβαια η ανάρτηση της italtechnica που κυριολεκτικά «μεταμόρφωσε» το αυτοκίνητο. Η μόνη προσοχή που απαιτείται είναι στο να εξοικειωθεί ο οδηγός με το χειρισμό του εξατάχυτου κιβωτίου. Η συμπεριφορά του στο δρόμο είναι προβλέψιμη, ενώ λόγω του μικρού κινητήρα και χαμηλής ροπής το 106 «βολεύεται» στα ανοιχτά κομμάτια και με ταχύτητες πάνω από 3η».
Τα παραπάνω, σε σχέση τιμής/απόδοσης συνδέονται με εμπλοκή που διεκδικεί τίτλο. Όσοι πιστοί δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι το Πεζό 106 Ραλλύ προσφέρεται και σε άλλες φτηνότερες εκδόσεις. Η ευχαρίστηση είναι αναλογικά αντίστοιχη, ενώ δεν λείπει ο συναγωνισμός αφού πάντα κάποιο άλλο 106 θα είναι αντίστοιχων προδιαγραφών με το δικό σας.
Σχήμα 3: Ο Σώτος Κόκκινης, εκπρόσωπος κι αυτός της γενιάς των 40άρηδων, βρήκε την «ομοιοπαθητική» μέθοδο ώστε να ξεπεράσει την προ- περσινή του περιπέτεια. Επέστρεψε στο πρωτάθλημα ασφάλτου, αντιμετώπισε την πρόκληση και επιβίωσε… Ξεκίνησε τους αγώνες το 1975 και στο ενεργητικό του έχει καταγράψει κορυφαίες εμφανίσεις. Χαρακτηριστικό του: οδηγεί γρήγορα τα πάντα, κάτω από όλες τις συνθήκες
Σχήμα 4: Σελ-Πεζό 106 Ραλλύ της Λάιον Ελλάς. Οδηγεί ο Σώτος Κόκκινης, διαβάζει-σχολιάζει ο Σάκης Μπέλας, συντηρεί-εξελίσσει ο Γιώργος Φραγκουδάκης, εμπνέει και δίνει αυτό το κάτι παραπάνω ο Γιάννης Μπελέγρης και συντονίζει ο Τάσος Λεγάκης. Οι συντελεστές της παρουσίας της Λάιον στο κύπελλο 1300/Α. Για την επόμενη ημέρα; Ζητείται δικηγόρος…
Σχήμα 5: Το αξιόπιστο «διαμάντι» της Italtechnica αποδίδει 135 ίππους/7600 σ.α.λ. «Νεκρός» στις χαμηλές στροφές αποδίδει τα μέγιστα μετά τις 5500 σ.α.λ. Η προειδοποιητική λυχνία ανάβει στις 8000 σ.α.λ., ενώ ο «κόφτης» λειτουργεί στις 8200 σ.α.λ.!
Σχήμα 6: Νυκτερινές δοκιμές. Όπως τον παλιό εκείνο τον καιρό. Άλλοτε και τώρα δεν έλειπαν οι ενδιαφέρουσες συναντήσεις. Παραμονή του Ράλλυ Παλλάδιο και η αρχική συνεννόηση έγινε με τα μάτια. Η συνέχεια στο μπάκετ με τα χέρια στο τιμόνι από αλκαντάρα και το βλέμα αρχικά στον προσεγμένο πίνακα των οργάνων και στη συνέχεια ευθεία μπροστά. Στην ειδική διαδρομή Μελετάκι με τις μεγάλες ευθείες και τις γρήγορες καμπές. Η νύχτα-ημέρα χάρη στους τέσσερις πρόσθετους προβολείς και «πάμε σύντομη γνωριμία». Για 6-8 χιλιόμετρα παίζουμε τον Κοκκίνη και αισθανόμαστε όμορφα. Ο Γιώργος Φραγκουδάκης έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Δεν πρόκειται για τέρας με απίστευτη ιπποδύναμη αλλά για ένα ομοιογενές σύνολο με άψογα οδικά χαρακτηριστικά. Ουδέτερο, με πολύ καλά φρένα, επιτρέπει στο χειριστή να σημειώσει αξιοπρεπείς μ.ω.τ. Πώς καταφέρνουν οι Σωτήρης Κόκκινης, Γρηγόρης Πιερουτσάκος να βρίσκουν τα όριά του με το «νεκρό» κινητήρα χαμηλά και με τον περίεργο σε αίσθηση επιλογέα, είναι μία άλλη ιστορία. Απαιτεί ταλέντο, εμπειρία αλλά και πείσμα. Στοιχεία απαραίτητα στα ασφάλτινα Ράλλυ με τον έντονο συναγωνισμό, αλλά και όχι μόνον. Σ.Χ.
Σχήμα 7: Σπαρτιάτικο με τα πλέον απαραίτητα το εσωτερικό του 106 Ραλλύ. Δεσπόζει το τιμόνι της Μόμο ενώ διακρίνονται τα πανάλαφρα μπάκετ της Ektor. Της ίδιας εταιρίας είναι η πεταλιέρα και το foot rest του συνοδηγού.
Σχήμα 8: «Παράθυρο με θέα»… στο πανάλαφρο δημιούργημα του Μάτερ
Σχήμα 9: Ξεχωριστή πλήμνη και ξεχωριστό αμορτισέρ με φυσίγγια της PS πρότεινε η Italtechnica και το σύνολο προσαρμόσθηκε τέλεια στην απαιτητική ελληνική άσφαλτο.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ LION HELLAS
PEUGEOT 106 RALLYE Gr. A
ΣΩΤΟΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ -ΣΑΚΗΣ ΜΠΕΛΛΑΣ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ: LION HELLAS A.E.
Τεχνική υποστήριξη: Auto- euroservice Χορηγός: SHELL Υποστηρικτές: SPY-Ball, Sebring
Συντονιστής: Τάσος Λεγάκης Ειδικός σύμβουλος: Γιάννης Μπελέγρης
Επικεφαλής τεχνικός: Γιώργος Φραγκουδάκης Τεχνικοί: Γιώργος Τσιλίκας, Γιώργος Κουμπέτσος
Συνεργάτες: Δημήτρης Μούκας, Κυριάκος Ασανάκης, Νίκος Ανθής, Μαρίνος Καραθανάσης,
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: Πεζό 106 Ραλλύ Γκρουπ Α
Κινητήρας: 4 κύλινδρος 1294 κ.εκ. ισχύος 135 ίππων/7600 σ.α.λ.
Μετάδοση: Ασυγχρόνιστο κιβώτιο Italtechnica 6 σχέσεων και ελεγχόμενο διαφορικό τύπου Τόρσεν.
Ανάρτηση: Εμπρός: γόνατα ΜακΦέρσον εξελιγμένα απο την Italtechnica, Πίσω: αμορτισέρ Μπιλστάιν εξελιγμένα από την Italtechnica.
Τιμόνι: Κρεμαγιέρα με υποβοήθηση (2.1 στροφές από άκρη σε άκρη).
Φρένα: Εμπρός: δίσκοι ΑΡ 280 χιλ., πίσω: απλοί δίσκοι. Υλικά τριβής PS.
Τροχοί: Ζάντες Speedline 5χ 15", λάστιχα Μισλέν (18-62 15) τύπου S ή Μπρίτζοτοουν τύπου YDT. διάστασης 18-62 15.
Βάρος: 800 κιλά
